Özgün Yaşamlar Şiiri - Kemal Tekir

Herkes kaderini yaşar,
Her an bir yerlere koşar.
Bütün nehirler denize,
Kavuşurlar hep sonunda.

Her insan bir nehir gibi,
Ulaşır bir gün sonsuza.
Düşünürüz geçmişi de,
Geleceğimizi biz de.

Gelecek neler getirecek,
Merak eder dururuz da.
Anı tam yaşayamayız,
Sürekli kaygılanırız.

Bellekteki anıları,
Deşeleyelim biraz da.
Hüzünler mi ağır basar,
Sevinçler mi anılarda.

Maskeleri indirirsek,
Yavaş, yavaş, birer, birer.
İnince bütün kalkanlar,
Gerçekler ortaya çıkarlar.

Kendim için mi yaşadım,?
Başkaları için mi ben?
Hangileri gerçekçiydi?
Hangileri rol gereği?

Aynı şeyleri yeniden,
Yaşama imkanı olsa.
Kendim için de yaşardım,
Başkaları için değil.