Özgeçmişim Şiiri - Mehmet Hanifi İmrak

Kavuşamamaların tercümesiyiz sevdiceğim, evrilerek bir var olmanın can alıcı sancısına karışıyoruz seninle.

sahte gülümsemeler pazarlayan fotoğrafçılar gibi yaşıyoruz geriye kalan silik hayatlarımızı.

*II*

Sevdiceğim,
Ben sonraları farkediyorum mısraların anlamlarını.

Ağyar şiirleri besteliyorum sensiz ve holigan sokak çocukları yükseliyor sigaramdan.

Renkleri ya kana bulanmış ya da geceyi çalmıştır uykusundan...

Kimi bu yangına cankurtaran, kimi de cellattır anayasasına.

"Acılarım, özgeçmiş; acılarım taş ve demir."

*III*

Bir veda orada, terasta..

Bir veda görkemiyle, haziran sıcağına sol kanattan yağmurlar bindirir; bir veda tüm şehre iç çöktürür.

Canımı yandığı yerde bırakır, hiçbir anlama gelmemeye başlarım.

N'olur! Üstünüze sinmeden ateşimin isi, ~üzerimi çizin.~