Defalarca kırdılar yeşil dallarımızı
İnsanlığımızı unutturdular
Bir başka gördük dünyayı
Her geçen saat her geçen dakika
Yitirdik kaybettiğimiz insanlığımızı
Ne ara bu kadar kötü olduk
İnsan insana nasıl böyle kıydı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta