8'de evdeyim anne
Tırnaklarımın arasına çok kir bulaştı ve ellerimde benzin kokusu
Meraklanma ellerimi yıkayacağım yemekten önce…
Anne aynama ne olmuş
Ellerimi göstermiyor, ya yüzümün yarısı nerde
8'de evdeyim anne
Bugün değişik bir yoldan geliyoruz.
Şoför abi söyledi, kesin yetişeceğim yemeğe
Yine de korkmaya başladım,
Mezarlıktan geçiyoruz, ruhlar mı yüzüyor Cin Deresi'nde
8'de evdeyim anne
Şapkam dolmuşta kaldı ve kıyafetlerim
Çok kirlendiler sen zahmet etme
Artık genç kız oldum
Ben elimde yıkar, onları ütülerim
8'de evdeyim anne
Şoförün kafası dalgın galiba
Onun da işi zor her gün direksiyon başında
Aynadan bir acayip bakıyor gözlerime
Anne senin yeni aldığın kıyafetimi yırtıyor
Şoför deli mi ne
8'de evdeyim anne
Size hiç yalan söylemedim.
Galiba bu kez yetişemeyeceğim yemeğe
İçime bıçaklar saplanıyor,
İçim yanıyor alev alev,
Cin Deresi bile söndüremiyor yangınımı
Hava kurşun gibi ağır
Bağır bağır bağırıyorum Nazım Hikmet’le birlikte
Kimse duymuyor çığlıklarımı
Herkes kör, dilsiz, sağır
Yanıyorum, her tarafta ölüm sessizliği
Ne mezarlıklar ne de cinlerin olduğu dereler
Karanlık basınca ortaya çıkan
Sevgisiz, yalnız, çaresiz insanlar hepsinden daha korkunç
İnsanlardan söz ediyorum anne
İnsanlar neden böyleler
Anne ben öldüm sanırım
Benden hoşlanan bir çocuk vardı ya okulda sana bahsetmiştim
Ona öldüğümü söyleme çok üzülür
Taşındık dersin sorarsa
Ve çalışma notlarım var onları da ver, bilirsin hiçbir dersi kaçırmadım
Renkli kalemlerle yazılmış olanlar hani kitaplarımın arasında
Ya anne biliyorum babam bensiz yemeğe oturmaz
Hayır yetişmiş olabilseydim de beni görmenizi hiç istemezdim çok utanırdım bu halde
Sakın üzülme bana anne
Meleğim derdin ya bana şimdi kızın gerçek bir melek oldu bak
Hem biliyor musun beni tanıyan, tanımayan herkes dualar ediyor mezarımın başında
İçlerinde şoförler de var beni küçük kızları, kardeşleri gibi gören, benim için gözyaşı döken
Anne doğum günüm için sakladığın mumlar vardı ya
N’olursun hepsini bu gece yak
Bütün karanlık yüzler aydınlansın
Karanlığa izin veren, karanlıkta sessiz kalan,
Karanlığa sebep olan kim varsa tutuşup alev alsın
Anne n’olursun mumların hepsini yak
Kaybolan, şiddet gören, yakılan, tecavüze uğrayan, susturulan, susmak zorunda kalan,
Şort bile giyemeyen kızlar için anne
Benim için, kendin için bir mum yak
Dünya inan bana çok güzel bir yer olacak
Sevgiyle büyümüş çocuklar yetiştiren annelerin elinde
15.02.2015
Kayıt Tarihi : 31.8.2019 05:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özgecan Aslan'a ve Özgecan Aslanlara... Sessizlik isimli şiir kitabımdan...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!