Ömrümün hüznüsün, yokluğunu içimde yaşıyorum..
Zifiri karanlıklarda, her gece hırsla yürüyorum..
Gözlerimi mehtaba dikiyor, ışığında seni arıyorum..
Elimde çiçek, gözümde yaş, dilimde dualarla geliyorum..
Can çekişiyor kalbim, acının sancısını ruhumda duyuyorum..
Ayrılmak zor geliyor yanından, duruyor ve sana bakıyorum..
Ne olur yanında bana da yer ver, sonsuza dek uyumak istiyorum..
(13:20 ~ 04.05.2015)
Yusuf BilyeliKayıt Tarihi : 25.6.2015 14:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Belkide ateş, ilk defa sadece düştüğü yeri yakmadı..
![Yusuf Bilyeli](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/25/ozgecan-akrostis-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!