Özge Kocatürk Şiirleri - Şair Özge Kocatürk

İçine gömülü aşkı çıkart acıdan,
Yıllların tozunu serp,kıyılarında yalnızlığın,
Sürünüp ardımsıra gelen eski bir şarkı gibi,
Kulaklarım uğulduyor,her yankılanışında....

Elim kolum kırık,

Parçalanmış yazıtların şovalyesi,kalbimi ağırtan,
Söndürüp gerilen bir lastiğin iç gıcıklayıcı serüveni,
Damarlarımda saklı...
Seyrü sefası oluyor nice aşkların,serüven kıyılarında,
Ne kadar çoğalıyorsam o kadar yokum....

Her yalnız gecede,sızlayan yaramın soguk nesterısın sen,
Aydınlıgın sarhoş mutlulugunda,ıkı farklı kılıtsın kıtlenen,
Derımın en kesık yerısın,kendınden habersız,
İlk ısyan ayagımsın....
Basıbos grılıkte,
İçımdekı saklı sıyahımsın....

Cehennemi yaşayan her insanın,
Ulanmış yalnızlığının örtüsüyle,
Dalıverdim uykulara....
Uyandığım her söz,senin gözlerin,
İçtiğim her kadeh,yudumlanan hasretin,
Sorduğum herkes,kötü söylüyor hakkında senin....

Emanet bir silahtan çıkacak,
Geçersiz bir çığlığın kalbiydi,dindirecek acılarımı,
Sonrası soğuk demirler,amaçsız bekleyiş....
İçi buruk bir kaç daktilo iniltisi....
Yenilmişlik mührünün,alnımda silik bir kaç izi,
Ruhumun kancalarını bu denli sıkmazdı,

Birinin yanık gelinliğiyken,
Diğerinin ıslak çarşafı oluyor kadın....
Fark etmediği hepsi büyütüyor benliği;
Ve elbet anlaşılmıyor,akınca içine çarpık karmaşanın,
Yakaya ilikli soysuz bedeli.....

Suçlu bir kızım ben aşkın önünde,elleri bağlı,gözleri milli,
Yenmiş tırnakların ağır yenilgisi içine pusulanmış cephesi,
Saygıyla eğildim,ufuklara imlenen bakış karşısında,
Yaşanmamış anlar darağacına asılmış,yüreğinden sebepli....

Suçlu bir kızım ben,ruhumun içinde bir çölün boşluğu,

Son gidişinden tümlenen,yitik yaralarıma sığınıyorum,
Kabuklarını soyuyorum,başkasına her kalp atışımda,
Çaresiz gömüyorum içime,gözlerinin rengini,
Kanaya kanaya sürüyorum kendimi,boş yarınlara....

Ulak bir acısın şimdi,dönüp baktığım mazide,

Dün yoktun,bugün yoksun,
Yarın hiç olmayacaksın....
Yanımda olmaman beni yıkıyor,biliyorsun,
Kimbilir şimdi nerdesin,mutlumusun?
Üzgün müsün,beni düşünüyor musun?
Belki o soğuk topraktan,

bir zamanlar gülüşlerle dolu olan bu evde,
şimdi sadece,
yalnızlığın kulağımda çınlayan sesi var....
karşımda sevgi üstüne yazılmış şiirler,
bir yanda eski fotograflar,
bir yanda yalnızlık....