Tarih bin dokuz yüz on beşti
Çanakkale’mi toz duman sarmıştı
Denizin mavisinde, bulutlar kararmıştı
Atalarım zor zamanda savaştı
Akşam üstü rüzgarı yine esti serin serin
Şakaklarıma...
Kasvetlidir akşamüstleri
Özlediklerimi düşürür aklıma
Gözyaşlarıma engel olamam,
Karnın tok olduğunda değil de,
Sen evden kahvaltısız çıkıp içim ezildiğinde;
Anlıyorum seni ne çok sevdiğimi.
Tüm gün işte olduğunda değil de,
Akşamüstü gülen yüzünü kapıda görünce ;
Anlıyorum seni çok özlediğimi.
Sesimi bastırdığım, hıçkırıklarımı yuttuğum bir gece yine.
Öksüz avuçlarımda güneş tozları, zifiri karanlık bir gökyüzü…
Avucumu açsam; elim üşür, açmasam dışarısı ….
Gülüşünden başka içimin ısınmadığı soğuklardayım.
Gölgene bassam canım yanar, korkarım ben.
İsminden başka dilimin dönmediği sessizlikteyim.
Gördüğüm en güzel manzaraydı.O an gören gözlerim ve aldığım nefes için; seni rahmime düşürüp sağlıkla kucağıma veren Allah’a ne kadar şükretsem yetmezdi.Sol göğsümden süt emerken başparmağım avucundaydı.Küçücüktün yavrum.Heyecanlı,nefes nefese...Dudaklarının kenarından süt damlasa da;aldırmadan,hızlı hızlı...Çok acıkmıştın belli ki.Koyu gri gözlerinle bana yandan bakıyordun...Bembeyazdı ellerin,pamuk gibi yumuşacıktı avuçların.Ciğerimin yettiği kadar uzunca çekiyordum kokunu içime...Hemen doy istiyordum ama bu an hiç bitmesindi ...Baş parmağımı sıkıp sıkıp bırakıyordun.Ellerimiz hiç ayrılmasındı canım yavrum.
Tekrarı yok eskittiğimiz saniyelerin...Yaşanan her iyi veya kötü hadise geçmiş olmaya mahkum...Bu yüzden her an’ı dolu dolu yaşamak gerekirdi.Sen saniye saniye büyürken ben hem bir önceki günü özlüyorum hem de bir sonraki günü görmek için sabırsızlanıyorum.Elde değil zaman akacak ve büyüyeceksin.Kaç yaşına gelirsen gel,benim bu dünyada gördüğüm en güzel manzara değişmeyecek.Ve yıllar sonra bir gün bana dönüp "Yeniden büyüt beni anne" dersen ; seve seve güzel kızım.Uykusuzluktan yorgun düşen acemi anneliğime rağmen, seve seve canım yavrum...Allah
bahtını açık etsin kundaklı meleğim.
Vatan sağ olduğu vakit yurdumun bayramıdır.
Kalleşler duyun! Türk toprağı size haramdır.
Kutsal toprak bize kabir değil gülistandır.
Giydiğimiz kefen, kumaş değil ihramdır.
Bu uğurda kaç yiğit düştüyse Hakk’a kurbandır.
Duyar mı bamtellerini feryat figan haykırırken,
Dertli bir şarkının acıklı nağmelerini çalan müzisyen?
Bir daussıla özlemi gibi içten,uzaklara dalmışken,
DOĞDUĞUMDA ÖLÜYDÜM.
CENİNKEN KESİLMİŞTİ NEFESİM.
BİR KAÇ SANİYELİKMİŞ BENİM KADERİM.
İKİ KARIŞ BEDENİM VARDI,MORDU.
OYSA BEBEKLERİN DUDAKLARI PEMBE,
YÜZLERİ GRİMSİ BEYAZ OLURDU.
Her gece sabaha kavuşur da,
Gün ne zaman ayacak annem ?
Kaç volta daha atarsam kavuşurum kollarına?
Kaç mektup sonra omzunda ağlarım?
Kaç kış daha üşümeliyim burada?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!