seni sevdim diye
kanamalı bir hastayım infaz arifesinde
ben kendime süreyyapaşa eskil yalnızlığıma ağlasa
günahlarım çoğalır defterlerinde/çetelem kirletilir
yazmaz bunu gazeteler
asyalı baronlar hiç yazmaz
yüzünde hüznün sedef hançeri keten duygular
gecenin alevi tutuşuyor avuçlarında yar
lirik şiirlere kan damlıyor dilinde hasret
ağzımda anason kokusuyla yayılıyor şad uman
eskil şarkılarda yeni sarhoş hüzünler
deniz kaçmış gözlerine umudun
yüreğini sürmüşsün namluya
kuşlar havalanmış gül desenli sesinden
düşlerinde kör yalnızlıklar
içindeki şehirlere aralıksız kar yağmış
erketen ölmüş her nasılsa
fırtınada tek başına kalmışsın
günün terkisinde
artık bu şiiri yazabilirim
usturayla çığlık çığlığa sevişebilen
yağmalanmış lebiderya kadınlar görüyorum
gülüşleri kan ter içinde
silikon duyarlıkları ömrümüzün
yüzünü saklıyor ben giderken
acemice utanıyor kent başları
kokona bir kadının
ölü balıklar yüzüyor göğsünde
göğsünde eskil duyarlıklar
Ankaradayım
bir adsız karadayım
serçeler havalansa şimdi balgat ellerinden
sesinin ıslak renginde boğulabilirim
eşkiya yüzüm ki anadolu kadar tarumar
bundandır
buyruk olunacak bir baş
sahibi olamadan
asabiyet
her atoma sinmiş
silinmişlik
hissinin tezahürü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!