Özenti ve sonuç Şiiri - Kemal Polat

Sonuçta biter,
Hiç bitmez sandıkları enerji,
Anlamak istemezler bir türlü bunu
Ama birileri görür, anlatırlar onu.

Anladığı zaman olayı,
O da anlar çok geç kaldığını,
Olup biten birçok şeyin
Kendisi yüzünden olduğunu.

Öyle bir bitiş noktasında;
İstediğin kadar hesap yap,
Tüm mantık ölçülerini zorla...
Zorladığınla kalırsın olduğun yerde.

Görebilseydi tabiatın mucizesini,
Düşünseydi canlıların nasıl ürediğini,
Kurulu bir saat gibi işlediğini her şeyin
Kendi kuralında, yerli yerinde.

Dilsiz,düşüncesiz sandığımız
Nebatlar bile anladı da,
Bir sen anlamadın sen... insanoğlu...
Doğa karşısındaki güçsüzlüğünü.

O düzen var ya, kendi içinde korumalı
Kendi düzeninde planlı, programlı
İstediği zaman ürün ve de besin verir,
Horlanıp, itilip kakıldığında delirir.

Bela üstüne belalar yağdırır bazen;
Yine de anlamazlıktan gelir insan...
İnsan bu; bazen garip, bazen harika
Hep hırsından bulur onu her bela.

Gelişmek için hırsta gerekli, kararınca.
Ama insan denetimsiz, hep abartır;
Bu nedenle hep denetimde olmalıdır
En iyisi karıncayı kendine örnek almalıdır.