Çok acılar gördüm ben,hiç böyle daralma,dım,
Hakettiğim bu değil,özel olmaktan bıktım....
Gözlerim çok ağladı,yinede sararma,dım,
Hakettiğim bu değil,özel olmaktan bıktım....
Ailemin gül yüzü, nazlı yarin özeli,
Gözyaşı hasret ben de,nerde kaldı güzeli,
Bazen içerliyorum,neden sevdim üzeni,
Hakettiğim bu değil,özel olmaktan bıktım,
Eğer özel olsaydım,gönlüm yalnız kalmaz dı,
Hasret ile yakıpta,bensizliği almaz dı,
Üzülsem dövünsem boş,sevdam veda sarmaz dı,
Hakettiğim bu değil,özel olmaktan bıktım...
Lanet olası akşam, yine ağır dan çöktü,
Çaresiz gözler yine, sel misali yaş döktü,
İsyanım kaderime,el açtığım hep göktü,
Hakettiğim bu değil,özel olmaktan bıktım...
KARACAKIZ ELİF'im, ne özelim ne güzel,
Yarimin yaptıkları, gönlümü sonsuz üzer,
Korkum artık yüreğim,ebedi aşk'a küser,
Hakettiğim bumuydu,özel olmaktan bıktım.....
05.12.2007/KARACAKIZ; E.AKTAN...
Elif AktanKayıt Tarihi : 5.12.2007 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)