En diplerindeyim yalnızlığımın,
Gecenin katran rengi içimi yansıtıyor.
Nağmeleri kulağımı yırtıyor gönül sazımın,
Bu gece canımı bir başka yakıyor.
Sebepsiz sebeplerimin içindeki kulaçlarım,
Her atışımda geriye gidiyor bana inat.
Yarınlara dair beslediğim tüm umutlarım,
Hücrelerimi parçalıyor sanki geçmişe inat.
Biliyor musun?
Çok kıskanıyorum seni şu an gece.
Sen bile ben kadar yalnız değilsin.
Bak sahip çıkıyorum sana, tüm dipsizliğine rağmen.
Peki ya ben?
Neden bu kadar sahipsiz, ıssızım?
Koca kainatta bana bir nefes,
Bir can bulamadım be gece.
Nedir benim eksiğim diğer kalabalık hayatlardan?
Ne kadar umursamaz davransan da,
Biliyorum duyuyorsun yüreğimin çığlığını.
O yüzden sanadır serzenişim.
Bari sen deva ol dipsiz renginle yarınlarıma.
Bari sen özelimde boğulduğum,
Özel gece olarak kal hayatımda…
Kayıt Tarihi : 8.11.2009 07:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yasal hakları mevcuttur
güzel bri kurgu ve anlatımla akıcı bir şiir...
tebrikler ve saygılar yüreğinize...
TÜM YORUMLAR (1)