Öze yürüdük Şiiri - Murat Kaçmaz

Yaktı ciğerimi prof kardeşim
İrşada çağırdı dile yürüdük
Taşa vurmalıydım akılsız başım
Sırtımda günahım çile yürüdük

Kafile giderken hıra dağına
Yürek dayanırmı ahu zarına
Herkes can bağışlar sadık yarına
Muhammed mustafaya güle yürüdük

Otobüs getirdi bıraktı düze
Ademin rahmesi göründü göze
Kanlı damlaları dökerek dize
Deryaya denize sele yürüdük

Otelde kavgayla kapattık yolu
Hacının bir anda kalmadı hali
Şarj olmaya geldik koparttık teli
İdraksız izansız pile yürüdük

Arabı acemi siyahı beyazı
Beraber katettik yokuşu düzü
Sabisi sübyanı gelini kızı
Karıştık kardeşçe bile yürüdük

Arkadaş eyledik kürdü dadaşı
Araba verdirdin ekmeği aşı
Nihayet öptürdün o esmer taşı
Hüccacla ağlaya güle yürüdük

Biranda gördük cebeli nuru
Gönlümüz her yerde arardı yani
İkra yla çözüldü kur anın sırrı
Tariki müstagiym yola yürüdük

Ya ALLAH deyince biçare kullar
Hıraya götürdü çileli yollar
Boş dönmez Mevlaya açılan eller
Ebubekir sıddık kula yürüdük

Dertliydim derdimi bilen olmadı
Çağırdım imdada gelen olmadı
Satılmak istesem alan olmadı
Karıştım hengame köle yürüdük

İbrahim halildir ustanın başı
Emretti İsmail getirdi taşı
Dostunu yakarmı kulun ateşi
Söndürdü narını küle yürüdük

Yanyor yüreğim içim kalmadı
ihramım sürünür biçim kalmadı
Kaçmazın kestikçe saçı kalmadı
dazlak kafa ile yele yürüdük

ürdün suriye yolumuz uzun
içimde kor oldu tatlı bir hüzün
zemzemi biranda kurtardık kuzum
tek şöför ile yurda yürüdük
2006