Durduramaz beni kar, boran, tipi;
Ta yürekten bir gün bana gel desen.
Fırlarım yayından çıkmış ok gibi.
Ta yürekten bir gün bana gel desen.
Gül yüzlüm sensiz olmuyor.
Bahardan kıştan bana ne! ...
Gönlümde yerin dolmuyor,
Hayalden düşten bana ne! .....
Seni bana getirmeyen,
Her halinden belli inkar etse de;
Bu aşk ateşini yakmayacak o.
Ne kadar bitanem, canım dese de,
Gönülden gönüle akmayacak o.
Gün geçtikce azalacak ilgisi,
Mazide kalsa da bütün hatıra;
İnsan bir kez olsun arar gül yüzlüm!
Hükmümüz geçmiyor artık yıllara,
Bu kadar naz ömre zarar gül yüzlüm.
Hey yabancı! Defol git! der gibi canlı cansız;
Bir sığıntı gibiyim sanki ben bu şehirde.
Uykularım bölünür uyanırım apansız;
Bir sığıntı gibiyim sanki ben bu şehirde.
Saymadım kaç ay oldu ben bu şehre geleli.
Nihayet anladım acı gerçeği;
Sevilenler kıymet bilmezmiş meğer.
Mazi diye unuturmuş herşeyi;
Sevilenler kıymet bilmezmiş meğer.
Deli gibi seviyorum desende,
Ben seni sevmesem;
Hergün yeni bir umutla uyanabilir miydin sabaha?
Öyle içten şükredebilir miydin Allah'a?
Gözlerinin içi güler,
Gülünce güller açar mıydı yanaklarında?
Kalbin pupa yelken atılabilir miydi yeni sevdalara?
Ey gül yüzlüm, iyi dinle.
Bu senin için son beste.
Ruhum-bedenim seninle;
Göz kapıda, kulak seste.
Kimi bu halime güler,
Yüreğim tetikte.
Esiriyim bir çift şahin bakışın.
İncitmiyor kor kor, alev alev yakışın;
Eriyorum içten içe,
Köze gerek yok.
Ferman dinlemedi, gönlüm bak yine,
Kaptırdı kendini bir aşk seline.
Kuru bir gül gibi, düştüm eline;
İstersen rüzgara salıver gitsin.
Her akşam kapını yokladığım yok,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!