Özdemir Burun Şiirleri - Şair Özdemir Burun

Düşünürüm de düşündükçe kudururum,
Hani benim Mevlana'm, Emre'm, Fârâbi'm,
Ben ki ancak ve ancak onlarla mutluyum,
Onları tahsil etmeyene vurulurum.

Yoktur onların inancında cana kıymak,

Bir yerlere mi gidiyoruz yoksa?
Aylar önce hazırlıklar başladı.
Düğün mü var, gardaş bayram mı yoksa?
Belki de Tuna' da sefer başladı.

Azıklar alındı heybeler doldu,

İstanbul, bilmem ki seni nasıl met edeyim,
Seni feth edeni zaten övmüş Peygamberim,
Seni methüsenaya yetmez benim lügatım,
Sana hayrandı sevgili nurlu Peygamberim.

Nice evliya, enbiyanın gülistanısın,

Zerreden kürreye her şey merkezinde döner,
Var oluş merkezden başlar hep merkezde biter,
Her hacı da döner Kabey-i, Rabbine döner,
Döner "lebbeyk allahümme lebbeyk" der de döner.
09.09.2016

Kafir birleşirken müslüman neden ayrışır,
Kimi mezhep kimi etnik diye parçalanır,
İşte bizi de böyle parça parça paylaşır,
Herkes taşısa da Türk’ün kanı nasıl taşır.

Gep gencecik fidanlar başları meyve dolu,

Sanma ki bıraktığın gibiyim,
Nerede o eski gençliğim,
Ne sen varsın ne de kendim,
Ne de bir sevgili arıyorum,
Yapa yalnız seni düşünüyorum.
Sanma ki insanlardan uzağım,

Arafat''ta ki milyonlarla vakfeye durduk,
Müzdelife, minadan ta.. şeytana yürüdük.
Hacer valide gibi şeytanları taşladık,
Görmez''in duasını veda hutbesi sandık.
15.09.2016

Sesin ne hoş sanki müzik,
Ellerin gül kadar nazik,
Yalvarsam sana azıcık,
Gözlerime bak birazcık,
Gözlerimde bir damlacık
İçime düşer sıcacık.

Valizim elimde,
Gelip indim sılaya,
Kara lastik tanıdı,
Kap oldu ayağıma,
Kızıl toprak tanıdı,
Sardı ayağıma,

Bugünkü sevdaların hepsi yalan,
Hemen dem vurur evden, arabadan,
Mutluluğu sanır parayla puldan,
Boşanmalar çoğalıyor durmadan.

Anaya, babaya daha hiç sorulmaz,