Özdemir Asaf Şiirleri - Şair Özdemir Asaf

11 Haziran 1923 - 28 Ocak 1981
Özdemir Asaf

Sevgi İle Sevgiye Karşı-Etika-164

Aşka gönül ile düşersen yanarsın. Zekâ ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın. Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma, bir yol seç.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

ANMAK UNUTMAK

İki tür nokta var
Biri önüne ve ardına bakar,
Biri ardına bakmaz,
Ardını noktalar.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

Geleceğim, bekle dedi, gitti..
Ben beklemedim, o da gelmedi.
Ölüm gibi bir şey oldu..
Ama kimse ölmedi.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

Beni öyle bir yalana inandır ki,
Ömrümce sürsün doğruluğu.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

ALDANI-ALDATI

I

Benim düşlerimin içinde
O uyuyordu, duyuyordum.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

Bir çocuk doğdu, bendim.
Sıraya girdim insanlar içinde.
Alay-bayrak büyüdüm
Odalar, sofalar içinde.

Bir ayna doğdu, gördüm.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

AŞKIN BALLADI

Andırırsın beni bana, bana beni,
Dediklerinde, duyduklarında,
Yazdıklarımda seni bana, bana seni,
Söylemesem bile, saklamadıklarımda.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

BİLSEYDİ EĞER

Bir şiir bir geceye değer,
Bir şiir bir uykuya değer,
Bir şiir bir uyanmaya değer,
Bir şiir bir sigaraya değer,

Devamını Oku
Özdemir Asaf

Sen bana
Sen desen de, demesen de olur.
Ama ben sana sen deyeceğim.
Düşün dur.

Devamını Oku
Özdemir Asaf

Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek

Devamını Oku