Bir kuğuyla bir kadının ortak yanı
İkisinin de boyunları çok güzeldir
Ama ikisininkine de dokunamazsın
Bakamayacağın gibi
Gülün dikenlerine sorun
“Yaptığın zor bir iş mi? ” diye
Azrail hastalanmış
Evde ecelde ona bakıyor
İyileşince elinde kalmış
Zamanı gecikmiş işleri bitirecek
Ölümden bahsedince
Hayatı tatlılaştıran
Kabağı kabak tatlısı yapan
Ormanları gözlerinin yeşili yapmış sen
Son dileğim ölürken
İlk ve son dilekleri söylememiş olmam olsun
İkisi de dileklerimin senle olmak
Ey hayat sana sorarım!
Bu rüzgar kime sevdalı böyle?
Deli deli esmediği gün yok
Sanki kendi ateşini soğutur
Dağlardan iner şehre kaçar
Şehrin öpmediği yerini bırakmaz
Yağmur saçlarını ıslattı sonra taradı
Uzun zamandır ilk kez sevindi yağarken
Saç tellerin camdan baktığımda kırılıyor
Canıma batıyor bakamıyorum
Cansız bir varlığı canlandıran güzelliğin
Düşün bende ne yaralar açtı
Babamın sakalları gibiydi yalnızlığım
Annemin yüzünden başkasına değmemiş
Gözlerim parlar ve büyürdü gecede
Kediler kıskanmasın diye kapatırdım ellerimle
Boş büyük bir odada büyüdüm ben
Geceleri camın önünde ay ışığı olurdu
Tohuma toprak
“Sana yeşerene kadar bakacağım” dedi
Sonra bak başının çaresine
Toprağım yani sevdiğim bile istemedi
Daha ötesi yok
24.03.2002
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!