Özçelik Peker Şiirleri - Şair Özçelik Peker

0

TAKİPÇİ

Özçelik Peker

Mor kırmızıyla sevişti
Eflatunun yüzündeki utanış oldu.
04.03.2002

Devamını Oku
Özçelik Peker

İnsanlar bir yerden
Bir başka yere giderler
Ben son durağım
Uzun büyük başlangıcın
17.10.2001

Devamını Oku
Özçelik Peker

Bir müzayededeyim
Aşık yürekler
Kitap kahramanları
Oyun karakterleri
Dünyanın en güzel şiiri
Satışa çıkarılmış hepsi

Devamını Oku
Özçelik Peker

Hayallerin de vurulduğunda
Gerçekte ölmeyeceksen
Zaten hiç kurmada
Zamanına yazık olmasın
04.05.2002

Devamını Oku
Özçelik Peker

Ayakları kavuran bir kumsal
Kumların denizle öpüştüğü yerdeyim
Girmeden boğulunacak denize dönmüşüm
O da bana senmişcesine yeşil yeşil bakmış
Güneşten kaçan gölgede langırt uzanmış
Öğle uykusunda

Devamını Oku
Özçelik Peker

Bir ağaç
Ve bir genç kız
İkisi de güneşin altında
Kız düşünüyor gözleri kapalı
Ağaç görevini yapıyor
Rüzgar ağacı

Devamını Oku
Özçelik Peker

Gözlerini bana devirir gidersin
Altında kalır ezilirim
Ulu bir çınarın altında kalır gibi
Ezilirim canım yanar
Kulaklarımı çınlatırsın uzaktan
Kulaklarım kızarır

Devamını Oku
Özçelik Peker

Geç kaldın güzel sevgili geç
Sakallarım çıkıyor bak
Ana okulumdaki aşkımla
Sen bir olamazsın
O zaman içimde temiz
Yalansız akan ırmaklar vardı

Devamını Oku
Özçelik Peker

O, konuşmaz
Sabırla dinler
İç kanamaları
Ağızından sızsada
Suskunluğunun
Herşeyi anlattığını sanır

Devamını Oku
Özçelik Peker

Sevgiliye biriktirilen onca sözün
Karşına geldiğinde söyleyemeyişin
Aşktandır
İçinden akan ırmaklara dur diyemediğin
Onunla konuşurken
Yaramaz sana hiçbir söz

Devamını Oku