ıssız bir gecenin ayazı
kaldırımlar yatak, döşek!
soğuk usulca ilişir bedenime,
dokunur, kurur dilim damağım,
seni çağırır çatlak dudaklarım
adını sayıklayınca buzlar erir,
gözler her zaman gördüğüne değil,
görmek istediğine inandı
düşler ısrarla mutluluğu kovaladı,
ama hep en yakın olduğu anda elinden kaçırdı,
belki de mutluluk aldatmacasıydı bu gönlün
var olması gerektiğine inanılan ama hiç var olamayan.
Nedenleri sorgulamayalı çok oldu,
Çok oldu acılara kulp bul(a) mayalı.
Düş(ün) ülmesine dayanamayınca bir fani akılla;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!