Özcan Karaca Şiirleri - Şair Özcan Karaca

Her gece
Hiç üşenmeden
Kalkıp yanıma gelen
O kişi nerede

Her üzerimi açtığımda

İnsanlar dünyalıklara talip oldu
Para için kendilerini bozdu
Verdikleri sözü tutmaz oldu
Alimi düşman, zalimi dost bilir oldu
Ademoğlu yola çıkıp yoldan çıkanlardan oldu

Nerede son bulacağı belli olmayan hayatımızın, en nâdide anları başladı.
Bir Ramazan vaktine daha ulaştırıldık hamdolsun...

● Bundan ondört asır evvel, bir Şaban ayı gününde , Ramazan-ı Şerif’e sayılı günler kala Efendimiz aleyhisselâtü vesselam bu sözlerle ashâbına seslendi…
Ne güzel bir gündü o gün..
Ne şerefli bir aydı o ay..

İlk bahar
Bir çiçekle başlar
Müjdeliyor yine bahar'ı
Taç yapraklı papatyalar
Peki ya sonbahar
Sonbahar neyle başlar

Gönül kırlarımda açan papatyalar
Son bahar değilken soldular

Bahar diye karşıladıkları yari
Sonbaharmış anlamadılar

Bu gündü, dünümü sonlandıran
Şimdi ise, yarın bu günümü sonlandıran
Yine bir gün olacak
Ömrümü sonlandıran

Kimlere yarandık
Yaranmak için neler yaptık

Söyle yaradılan

Yaradana, yaranmak için

Yazacak çok şey vardı
Daha çok

Sayfalar tükendi
Tükenen sadece sayfalar olsa

Tükeniyor kum saatinde ki kum tanecikleri
Avcumdakiler, avcumdan kayıp gitti
Yeryüzünde dimdik duran bedenimi
Zaman, sonunda toprağa seri verdi

Bir yağmur yağdı, aldı götürdü her şeyimi
Yağdıktan sonra ortaya çıkan kokusunu dahi