Önce kanadını kırdılar
Artık uçamazdı
Aldırmadı
Martı
Sonra
Ayağına vurdular
Ne zaman
Ellerin ellerime değse
Gözlerin baksa gözlerime
Aşkından utanır
Bakışlarımı kaçırırdım.
Dört mevsim güller açsa
Herkes mutlu olsa
Acılı şiir olmaz
Ozanların kaleminden bahar damlardı.
'Dert' sözlüklerden kalksa
Geçer oldum her şeyden
Varsın ne derlerse desinler
Korkakmışım, pes etmişim
Tabansız ödlekmişim
Komaz inan hiç biri bana
Haksızlara zafer sevinci yaşatmak var ya
Her masal mutlu sonla bitmezmiş
Varsın olsun.
Uzunca bir masal olsun
İçinde SEN olsun.
Her masal biter
Değiştiriyor yıllar
Herkesi ve her şeyi
Değişiyor zamanla yargılar,
Uğruna savaşılanlar.
“Doğru”lar fısıldanır
Bir direniş öyküsüydü
Her nefes alışımız
Sonuna hiç aldırmadan
Kafa tutardık “Doğru”lara
Asırlık savaştan çıkmış
Bir mağlup savaşçı misali
Kabullen, buraya kadarmış
Diyor yorgun bedenim.
Tükenmiş tüm takatim
Ortak ettim seni,
Yediğim ekmeğe, içtiğim suya,
Sevincime, mutluluğuma
Israr etme boşuna,
Tüm güzellikleri sana
GEÇ DEĞİL
Geç değil hiç bir şey için
Bir lahza da olsa
Ömrün varsa hala
Pişmanlık duyabileceğin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!