Şahsıma layık gördüğünüz
Paha biçilmez o görkemli sarayınız
Hazinesi ve tüm uşaklarıyla sizin olsun
Hani var ya,
Alaycı bakıp da hor gördüğünüz
Sahildeki o balıkçı kulübesi
Üsküdar caddelerinde,
Bir sevimli çocuktu.
Oturur yol kenarına
Arabaları sayardı markasıyla.
Yarıştırırdı kendince,
Yalan söyleyemez kendine
Kandıramaz, inandıramaz insan
Yalanlarına kendini
'Ölmeli bir kör kurşunla
Ya da boynunda bir ilmekle
Bitmeli acı, keder, tasa
Yakında bir oğlum olacak
adını 'Barış' koyacağım
Savaşın ortasındayken bile
yüzü hep gülecek yavrumun
Gülen fotoğraflarına bakacağım
Hasbelkader cephedeysem
İnanıyorsan savunduklarına
Arkasında duracaksın
Gerek yok cellada
Çıkarıldığında darağacına
Tabureye sen vuracaksın
Ciddiye alacaksın yaşamı
Ki hafife alınmayasın
Geçeceksin aynı zamanda dalganı
Ki alaya alınmayasın...
-Alayı sevmeyeceksin asla-
Papatyalar açtığında
Hep kırlarda buluşur
Seninle aynı oyunu oynardık
çocukluğumuzdan beri
Ben gözlerimi kapar
Zaman ilerliyor
Ve dostlar birer birer
Rehberden siliniyor.
Dostlar vedasız gidiyor
Anılar vefalı yoldaş
Ne sineme döktüğün
Seni kokan saçların,
Ne bakışlarında kaybolduğum
Eşsiz gözlerindi
Seni vazgeçilmez kılan,
Kim olduğumu
Ne olduğumu merak ediyorsun.
Kafan karışıyor değil mi?
Yelpazenin neresine koyacağını
Bilemiyorsun şu garip adamı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!