Şiir
Bazen, dillenir alfabe alfabe;
Sevgi, aşk olur akar kalpten balbe.
Şiir
Bazen, mehtaba dolar yıldız yıldız;
Dertler ki, beni çepe çevre sardı;
Bugün gurbette yine hüzün vardı!
Kalbim, gözlerim mutluluk aradı;
Bugün gurbette yine hüzün vardı!
İsyana direnç, divanece gezdim
Benim adım şiir
İlhamla doğar
Kalpten kalbe büyür
Mahir ellerde şekillenirim
Benim adım şiir
Nasıl uzaksın? Bilemiyorum;
Seni, gözümün yaşında gördüm! ...
Sil desen de can, silemiyorum;
Seni, gözümün yaşında gördüm! ...
Bütün zevkleri, tam budamışken
Bakma öyle, Anyalıyız Konyalıyız;
Biz Soma Kömürleri Çalışanıyız.
Altı binlerdeyiz, anlıyız şanlıyız;
Biz, Soma Kömürleri Çalışanıyız.
Dağı taşı yüreğimizle deleriz
Dikenler üstündeydik
Ateş düştü
Yandık...!
Canımızı melekler aldı;
Gül kokulu bahçelere!
Zaman akıyor zaman;
Dere, çağlayan gibi!
Zaman akıyor zamam;
Beşere isyan gibi!
Zaman akıyor zaman;
Şu benim kalem
Kimi zaman sevgiliye aşkı
Kimi zaman sılaya özlemi
Kimi zaman anaya, babaya hasreti yazar
Acaba ilahi kalem bana ne yazar.
Kürsüde konferans veriyorsun;
İşçiden başka herkes var ne iş?
Bak madde madde sıralıyorsun
Ne güzel.(!) Uygulama yok ne iş?
Ne, zaman zaman
Ne, insan zamana yaman
Bu dünya olmuş harman;
İnsanı güder olmuş zaman!
Benden beni istedikçe,
Iddiasiz ama güclü
Teferruatsiz ancak özlü
Bakimli bir cicek bahcesi edasindaki siir dünyanizda dolasma firsati buldugum icin bahtiyarim
O Bir Seven O Bir Gönül Dostu
Bütün Dostlar Güzel Hatıralar Hatırlatsın
Beni Size Sizi Bana Ölürsek Bir Fatiha
Ölmez İsek Hepimiz Hepimize Ebedi Hatıra