Özcan Akkuş Şiirleri - Şair Özcan Akkuş

Ah! Nedir bendeki bu fırtına?
Ben, ne denizimdir ne de sahra!
Sol yanım taş değildir baksana;
Sevdadan yana her şeyi ara!

Bulamıyorum beni bu ara;

Mevsim yaz; İlk günleri
Doğa müthiş, renga renk;
Kuşlarda hoş bir ahenk!

Çalışan için ya rab,
Rüzgar huzur estirir;

Vurmayın dalgalar, sahile vurmayın;
Yeşeren umutlar, bir bir tükenmesin!
Zalim gurbet yollarımı bağlamasın;
Dert olup yüreğime, bir bir inmesin!

Umut, denizler kadar geniş başlangıçta

Geleni karşılıyoruz
Gideni yolcu ediyoruz
Hep varla yoku yaşıyoruz
Bir bir sayılıyoruz
sayımın neresindeyiz?

Ne bu insanlardan çektiğim
Güvendikçe vuruldum
Vuruldukça bilendim!

İnsandır yüce değer
Hep benimsediğim

Yol bu
İşe de götürür
Eve de

Yol bu
Gurbete de götürür

Sevgili yiğenim Zeynep'e

Canım yiğenim,
Sevgi dolu kelebeğim
Bir yolun var uzak mı uzak
Ummayacağın kadar doludur tuzak

Çeşitleri pek çoktur insanların
Prospektüsü gösterilmiyor.
Alın bu size uygun; Kullanın
Deyip elinize verilmiyor!

Kimisi var başını döndürür

Kahveler, sığınağı işi olmayanları
Evinde huzur bulamayanların
Dedikodu mekanları erkeklerin
Nerde anlattıkları, o eskilerin
Bolca içilir karbonatlı çaylar
Fosur fosur ciğerler karalar bağlar

Sevdamı koz kullandın;
Sen hep coştun, ben pustum!
Coştukça haz alandın;
Sen konuştun, ben sustum!

.........Sanmaki sen, farklıydın;