Özcan Akkuş Şiirleri - Şair Özcan Akkuş

Ben, ne savaşmayı
Ne de öldürmeyi sevdim
Savaşırsam, kalpler yıkılacaktı
Öldürürsem, aşk bitecekti
Ben, kalpten bir saray
Aşktan bir dünya istedim

Hey sen, diplomalı genç!
Nerde elde kitabın?
Nedir sendeki bu enç?

Bir canlan, biraz arlan
Boşa geçen hayat ki,

Yine, karanlık çöktü kat kat;
Geldi üstüme gece gece!
Şu yanlızlığıma yok berat;
Döküldü gönlüm hece hece!

Yâr dedi ah! tutuldu dilim,

Fitne, nifak birleşmiş buyrun der haza gelin
Biriniz bu partinin oğlu, biriniz gülü.
Sakın ha gözüm, gaza gelmeyin, yaza gelin
Biriniz bu partinin oğlu, biriniz gülü.

Köşelerinize geçipte sessiz kalmayın

Eskiden, insanlar insana gebe iken;
Şimdi görün ki, insanlar insana hibe!
Unutmayın ki, eğitimdir oluşturan;
Tüm dünyadaki her bir topluma mertebe!

13. 05. 2019

Yar, hani yaz olur ya
dağda çiçek
Bağda kiraz olur ya
seni görünce
Bende o haz olur işte!

Tamam, insan kıskanır sevince
Ya güven! Güven ne olacak?
Kıskançlık önüne geçince
İnan, güven ortadan kalkacak
O zaman aşk, saplantı olacak!

Dünyaya gözlerimi açtım
Kucağında bir can kadının
Nur yüzlü melekti gördüğüm
Kadın, ilk önce annem oldu

Ve boy verdiler etrafımda

Ey yar! Bugün şubat ortası pazar
Ve güneşte ruhumu canlandıran sımsıcak bir nazar
Şefkat dolu, sevgi dolu, kuşatıcı


Kelimeler uçuşuyor kafamdan kelimeler

İnsan ki, insana muhtaç;
Muhtaçlık, insana utanç!

Paraya doymayan devler,
Aç ölen kimlere utanç!