Ozanyürekli Şiiri - Oğuzhan Atar

Yüreğimizin bir köşesinde kaldı özlemlerimiz
Türküler yanıyor içimizde ve kimseler bilmiyor
Her baharda bir umut gizlenen gözlerimiz şimdi dalıyor düşen yapraklara, Kıyısından tutunduğumuz bir hayatın bütün dargınlığında.
Ertelenen özlemlerin pişmanlığı okunurken gözlerimizde,
Aslında aynı sevdanın yorgunluğu vardır yüreklerimizde.
An gelir; bir türkü, belki bir şiir olur dökülüverir gözlerimizden.
Her bir masalda kafdağının ardına düşer bizim yolumuz.
Ya yalçın kayalara süreriz gönül atını hırçın sevdaların ardından
Yada alıp başımızı gitmelerimizin tutası gelir.
Belki de en olmadık zamanlarda.
Yüreğimiz; ozanyüreği bizim.
Umutsuzluk yakışmaz bizlere.
Esas şimdi kuşanmalı sevdaları en güzelinden.
Hiç yıkılmadan, hiç yılmadan hep sabırla…
Şimdi sarılmalı sevdalara sımsıkı, yürekten…
Yüreğimiz ozan yüreği;
İçimizi titretse de esen rüzgarlar bırakın körüklesin yangınımızı.