Ozanlarım Şiiri - Kemal Berk

Köyden çıkmış, ayağında var çarık
Elleri de param parça hep yarık
Yanakları güneşten de pek yanık
Kimse bakmaz, şu yüzü de çok alık

Yıllar geçer düğün dernek dolaşır
Elde sazla insanlarla oynaşır
Sazı sözü insanlarca hoşlaşır
Şimdi eller sözlerini kapışır

Aç kalmıştır kimse bakmaz yüzüne
Değer vermez kimse bakmaz özüne
Her sözünü sokar insan gözüne
Sözleri de dilden dile gönülde

Aşık olan açık sözlü insandır
Yanlış olsa, hemen orda kartaldır
Babası da olsa, son söz ondadır
Halk ozanı gönüllerde sultandır

Yıllar geçer dertleriyle ezilir
Sözleriyle haksızlara bilenir
Karıncayı ezmekten de çekinir
Aç kalsa da başı hep dik gezinir

Hele görse bir birini bir yerde
Kapışırlar hemen olduğu yerde
Esirgemez sözünü de bir kere
Ozanım kalp kırmaz, söyler sevgiyle

Gül dalından etkilenir söyleşir
Uçan kuşla haber salar eyleşir
Güzelinde gözleriye sevişir
Ozanım da her bir dertle dertleşir

Bak ozana, uzatıyor elini
Veriyor gönülden sevgi selini
Yüreklere su serpiyor sözleri
Olmuş şimdi sevdalının bir dili

Kimi bırakır, sazıyla sözünü
İnsanlara bırakıyor gönlünü
Şimdi ise arıyorlar külünü
Gelmez daha aşık gibi düzgünü

Şu dünya da işi biter çekilir
Eserleri ortalıkta gezinir
Kemal’im de hata etse ezilir
Ozanlarım insanların eridir

Kemal BERK
Fen ve Teknoloji Öğretmeni
Sunguroğlu İO Müdür Yrd
Çorum-Sungurlu