Ozanlardan İsteğim Şiiri - Nevzat Dağlı

Ozansan sen doğruları,
Dizmelisin korkusuzca...
Halkı soyan uğruları*,
Üzmelisin korkusuzca...

Atatürk’ün hep izinde,
Yürü güç varken dizinde.
Çağdaşlığın denizinde,
Yüzmelisin korkusuzca...

İzleyerek âlimleri,
Öğren gerçek bilimleri.
Sazla, sözle zalimleri,
Ezmelisin korkusuzca...

Düşünmek en temel haktır,
Susan, zulme müstehaktır,
Yazmak, bir tür yaşamaktır,
Yazmalısın korkusuzca...

Sazla, sözle gerip yayı,
Okla çıksın inden ayı.
Sahtekârda karizmayı,
Çizmelisin korkusuzca...

Söz ederek hep dertlerden,
Tepki bekle tüm fertlerden.
Yiğitleri namertlerden,
Süzmelisin korkusuzca...

İpten kurtar boyunları,
Uyandır tüm koyunları.
Tezgâhlanan oyunları,
Bozmalısın korkusuzca...

Sen kurarsın ak yarını,
Buna harca tüm varını.
Karanlığın mezarını,
Kazmalısın korkusuzca...

Emeği çalan hırsıza,
Haddini bilmez arsıza,
Din alıp satan nursuza,
Kızmalısın korkusuzca.

Kötüyü yer, öv iyiyi,
Saza uydur düşünceyi.
Yakıştırıp kafiyeyi,
Düzmelisin korkusuzca.

Sözün düşsün dost dillere,
Yürek bağlansın tellere.
Sevgi ile gönüllere,
Sızmalısın korkusuzca...

Bu yurt bizim; Anadolu,
Her yer üzgün ana dolu.
Halkı boğan zalim kolu,
Çözmelisin korkusuzca...

Bizim Doğu, bizim Batı,
Bizim Kuzey, Güney hattı.
Nevzat size hatırlattı,
Gezmelisin korkusuzca...

Uğru: Hırsız.