Ozanın Telinden Düet

Senin sayfaların kara yazılmış
Gülmez bu dünyada yüzün Sivas'lı
Eller bayram eder bayramı kutlar
Yine sana düşer hüzün Sivas'lı

Hayat size güzel gülün eğlenin
Henüz vakit varken gezin ozanım
Ülkeden ülkeye köprüler kurun
Ağıtlar türküler yazın ozanım

Ağrı dağı gibi sislidir başın
Dört mevsim kurumaz gözünde yaşın
Gözünde sürmeler boyalı kaşın
Çekilmiyor gayrı nazın Sivas'lı

Dilinde şiirler sözler dolaşır
Türkünü dinlenyen sana alışır
Aşıklık birazda bana bulaşır
İnmiyor sırtından sazın ozanım

Gurbet ellerinde gülmedi yüzüm
Bağım viran oldu vermiyor üzüm
Sana bile geçmez olunca sözüm
Mezarımı derin kazın Sivas'lı

Diyar diyar gezdin dünya âlemi
Çektiğin gönülmü dert mi çilemi
Tükendi sermayen kırdın kalemi
Kaldımı üç metre bezin ozanım

Ozan Sadık derki yorarsın beni
Birgün elbet sende ararsın beni
Ölünce topraktan sorarsın beni
Sönmesin içinde közün Sivas'lı

Küçük kız derdini bir bir sayınca
Sayfasına düştü Ozan gül hoca
Minnettar kalacak hayat boyunca
Arkada kalmasın gözün Ozanım

Küçük kız
Ozan Sadık Gül