Ozanın Aşkı Şiiri - Özcan Nevres

Seni gördüm bugün
Kaldığın pansiyondan çıkıyordun.
Günaydın dedin bana
Gözlerinin içi gülüyordu.
Arkandan baktım uzun uzun
Gönlümü kapladı yine
O yokluk denen hüzün.
Nice yıllar oldu,
Aşktan sevgiden uzak kaldığım.
Ruhumda dayanılmaz bir arzu
Yıllardır aradığın
İşte bu diyordu.
Sevmek, sevilmek
Hiç ölmeyen bir tutku.
Nasır tutmuş gönlümde
Bir fırtına gibi estin.
Ellerimde
Ellerini tutmanın
Dayanılmaz arzusu.
Umutla bekledim seni
Ya gelmezse korkusu
Karabasanlar gibi
Çöktü gönlüme
Geldin...
Çok eski bir aşkın
Küllenmiş ateşini açarcasına
Arayıp buldun beni
Sımsıcak sevgi dolu yüreğinle
Yaz aşkıydı aramızdaki biliyorum
Yaz yağmuru gibi tez bitecek
Gün gelecek
Ölesiye arzulayacağım seni
Yokluğun bir kabus gibi
Çökecek benliğime.
Hayalimde canlanacak
O gülüşün ve güzelliğin.
Yüzümdeki sımsıcak nefesin
Yokluğun çıldırtacak beni.

Özcan NEVRES