İnsanoğlu gökyüzündeki ozon tabakasını az çok bilir
Bilir bilmesine de cahil başıyla onu hiç önemsemez
İnce bağrını delmek pahasına elinden her pislik gelir
Oysa onların bilmedikleri ikinci bir tabaka daha var
Belki bilip de canını okumaktan müthiş haz aldıkları
Yeryüzünde şiir yazıp saz çalan garip ozan tabakası
Umarsız insanlar arasında meşakkatli hayatlar yaşar
Ozanlar dünyanın ekseninde dönen fırıldaklara karşı
En az ozon tabakası kadar gönülden kendini feda eder
Lakin ozondan anlamayanlar bizim ozanları mı dinler
Dünyamıza dik düşen zararlı aşk ışınları ilk onları yakar
Ateş sizi yakmasın diye onların yufka yürekleri kül olur
Sevdanın ateşten yollarında yalın ayak yürümek zordur
Ozanların aklı yürek acısından başka garibanlara takılır
Kula kulluğun alnına bağlamanın bam telinden ok atılır
Bu dünyada birileri yanmadan insanlara bahar gelmez
Ozanlar ki bir dilek uğruna adaklar gibi darağacına asılır
Ne zaman başınız dara düşse türkülerle gönül eğlersiniz
Ne yaktığı ateşe güç yeter ne hikmetini anlamaya aklınız
Ölümsüz ezgiler kalır size hoş akşamlarda fasıl edersiniz
Kayıt Tarihi : 17.2.2021 17:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!