Ozan ŞİAR Ağdaşan Şiirleri - Şair Ozan Ş ...

Gökte turnalar misali
Sevda zarfına KUŞ olsam
Mazlumlara Güneş eli
Zalime boran KIŞ olsam

Namluya çiçek takarız
Itır saçsın dört bir YANA
Sulh çeşmesinden akarız
İçsin canlar KANA-KANA…

Bulunmaz İnsanlık eşi

Kafeste çırpınır, tutsak kalmazlar
Kelebekler sonsuzluğa uçarlar
Dört kanadı; dört gül açar, solmazlar
Dur-duraksız ansızlığa uçarlar

Pul kanattan, evrene pul takarlar

Ölüm çanları çalarken
Ben nasıl mutlu olurum?
Kan toprakları sularken
Ben nasıl kutlu olurum? ..

Doğan doğduğuna pişman

Boyumu aştı kederim
Vay yar,vay başım
Demek ki buraya kadar
Demek ki yoksun bundan böyle
Oysa günün birinde
Bir hoşçakal demeden

Harami tutmuş yolları
Tarümar olmasın sevgi
Geçsin bütün okulları
Sınıfta kalmasın sevgi

Nakarat:Kin savaşlar çözmüş neyi

Arzu’yu kaybettim kenan elinde
Şirin yol üstünde,Ferhat bulunmaz
Mecnun asılıdır,Leyla telinde
Sınırlar tel örgü,Serhat bulunmaz

Mansur’la dirildim,yaşarken öldüm

Yar ‘yarınlar’sevdasını
Kuranlara selam olsun
Uçan ‘kuşun’ yarasını
Saranlara selam olsun-

Aşk suyundan doldur kabın

Kimi Gül bülbül hicrinde, karga düşmüş bahdına
Dertli Bülbül güle hasret, diken batmış tahdına
Bu canımı kurban ettim, Can sevenler aşkına
Yar Yaranı saramaz sa, tahtı SULTANDAN geçer

Çiçeği merkebe versen, koklamaz ser yer geçer

Kaynaştık 'bir resim' olduk
'KIRDILAR' aynamızı
İki can 'bir kalbe' dolduk
'YARDILAR' aynamızı...

Kafesime poyraz esti