Fırtınalar kopuyor yine içimde,
Senin sıcak rüzgarların ısıtıyor içimi,
Bitmesin dediğim içimi ısıtan bir esinti,
Öyle girdin ki ansızın dünyama;
En güzel yerine hapsettim seni kalbimin.
Öyle rahatım ki sen orda olduğun sürece,
İçinde bin bir bereketi barındırıyor
Bir sihir gibi hayat buluyor çiçekler
Nimetin fazlası insanı yoldan çıkartıyor
Etmeyin, eylemeyin can gidiyor canan soluyor!
Şan, şöhret hepsi boş; asıl olan orasıdır
Bir geceydi diğerlerinden farklı olmayan
Odada oturup konuşuyorduk geçmişten, aşklardan
Yine söz döndü dolaştı sana
Güzel hatıralara diğer yandan çirkin anılara!
Bir tuhaf oldum yine
Neden, niye, nasıl dedim kendime
Kalbim tuhaf oluyor her duyduğumda seni
Sen sevgisin, güvensin, hoşgörüsün...
Sensizliği çekiyor birçok millet,
Kendi başlarına kalmış daha yürümeyi bilmeyen,
Aciz milyonlarca bebe, üşüyorlar yapayalnız soğuk gecelerde
Kimi der aşk küçük bir çocuk,
Kimine göre o bir kuştur,
Kimi dünyayı o döndürür der,
Kimi ise buna güler,
Bence ruhum;
Aşk sensin...!
Seninle aşk öyle güzel,
Öyle gerçek,
Öyle mutluluk verici ki;
Her günüm güneşli hepten...
Senin aşkın,
Benim aşkım,
Türlü türlü renkleri
O şakırdayan ötüşleri
Masumluğun simgesi
Kader yoldaşlarıdır onlar
İnsanı kıskandıran kanatları
Kuşlar göçmen kuşlar
Sen; sevginin en büyüğüne layıksın
Çünkü benim için herşeyden daha değerlisin,
İstediğim tek hayalimsin...
Bana aşıladığın sevgiyi,
Bana verdiğin huzuru,
Bana yaşattığın mutluluğu,
Taş kalplinin teki oldum çıktım sonunda
İstiyorum aksın gözlerimden yaşlar aksın yanaklarıma
Gel gör ki yok gelmiyor işte!
Yaşadığım tutku dolu bir sevda'nın mirası oldu bu bana
Bir yanda en çok ağladığım zaman onunla,
Diğer tarafta kupkuru gözler onsuz...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!