Seni sana emanet edip yaşantından usulca çekip gideceğimi bilmeliydin …
Yazılan mizansenlerin her birinde benim payıma görülmemiş felaketler ayırdığını anlamak gücüme gitmezdi, mutluluğunu böyle bir aykırılıkta aramanın doğru bir tercih olduğuna inansaydım elbette gülümserdim, insanım unutma!
İklimler farklı olunca kelebeklerin rak-sındaki figürler değişir,
gözlerim büyür-dü ayazda, toz-duman arasında çiçekyüzünü seçemezdim …Gelişini hangi kalem yazardı, kim der-man olur du bana adresler yanlışsa! ? Yaşamın kırılma noktalarına beni birden-bire tek başıma bırakınca sustuysam eğer, onurumdandır!
Söylemiştim sana bir çiçeğin üstüne basarak başka bir çiçeği dikmenin
hiç bir yerinde adalet barınmazdı.Belirlenen sahnede bana susma rolünü verirken kendini düşünmüş olduğuna neden bu kadar inanıyordun? Ben senden neden bu kadar soğudum? “Yaşantına keşke hiç girmeseydim,” derken neleri darmadağın ettiğini anlamalıydın. Böyle bir iflastan ne umduğunu sormayacağım sana.Ben kimi sevdim de sen oldum? Kaç sen vardın, son sahnede nasıl bir kimlik taşıyordun, yalnız bunu söyle bana! Böyle bir finali uygun gördükten sonra gözlerimi geri vermeliydin bana;
SENSİZLİĞİN bilmecesindeyim daha, çözmeye çalışıyorum. sonbahar geliyor gözlerime bazen dökülüyorum
döküldükçe rahmet oluyorum susayan sevdaya,
bazen bir türkü söylüyorum ta derinden aydınlanmaya çalışıyor içimdeki karanlık ben aydınlandıkça
karanlıklardan soruyorum seni bazen ağlıyorum, ağladıkça seni çok seviyorum
içindeki bütün sevgileri yüreğine at çünkü hepsini ama hepsini birgün bana dökeceksin;
GÖZLERİME BAKIP DURUYORSUN
Benden neler istiyorsun!
Ses vermiyon susuyorsun!
Uzaklarda ne buluyorsun!
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Susma konuş birşeyler anlat
Gözlerim kör, benim için bir bak
Susma konuş anlatsana, anlat
Boşuna, yaptığını bir kenara fırlat
Antalya Sensiz Çok Kötü
Hayat dedikleri bir gemi
Bin ardına bakmadan
Gözlerin olmasın ıslak nemli
Git ardına bakmadan
Bilinmez ki yarın hep meçhul
O sabahın ilk yansımasında güneşe seslendim
Seviyorum dedim ama sesini yine çıkarmadı
Bir şey olur, ne diye seslenirim oda şöyle cevap verir
Ne var? diye yanıtlar
Sinir ediyorum farkında olmadan.
Sonradan çaktım ki sinir olunca deliriyor
S / O ‘ Nsuzluk …Kararır ve kaybolur yavaşça… Önümde hiç yokken beliren o parıltı. Kafamda yanan bir ampul gibi aydınlatır ilk etrafı ve sonra küçülür. Bakarım ona sadece.
Yol alır düşüncelerimde. Yanaklarımı uyarır gözlerim. Ve yanaklarım kurumuş dere yataklarına ikazda bulunur ve şaha kalkarmışçasına saygıyla eğilir gözlerime doğru,gözlerim görür bunu ve yanaklarım hazırlanırken sele bu insanın derdini anlar gibi yaparak elinden gelen en iyi hizmeti sunar bana.
Hissederim onun hissettiği boşluğu. Bana hep kızar ben ağladığımda.
Çünkü o gözyaşlarıdır ona sevdiğini hatırlatan. Ben koparıyorum ondan bencilce o hatıraları. Yad etmeyi yasaklıyorum adeta ona. Canım yüreğim çırpınır sadece. Eksilir o anılar hafızasından ve giderek artan boşluğun pervasız kokusu kalır geriye. Boğmaya çalışır yüreğimi o koku.
Zaman gece yarısı Yine seni düşünüyorum
Islak gözlerim camda belki gelirsin diyorum
Hani bir şarkımız vardı işte onu söylüyorum
Seni öyle sevmişimki asla unutamıyorum
Acılar vardır, bir de çaresizlikler
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Yürüdük, kim bilir kaç yıl beraber
Bir yanımda aşk, bir yanımda sen
Durup kirlendim yaşadıkça
Aşktı beni yıkayan, Arıtan su
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!