Bilmem anlatabiliyormuyum içimdeki uçurumu
Gökleri çalınmış kuş misali boşluğa sürükleniyorum
Yalnızlık denilen yılanla koyunkoyuna yatıyorum
Sevgilinin hayalini artık dimağımdan siliyorum
İfade etmeye çalışıyorum korkumu
İnce bir sızıyken içinizdeki mezarlar
Hangi sevda sizi göklere çıkarır
Herkese adil davranmazken zaman
Dokunduklarınızda silinmez bir izdir hazan
Seven kalplerde yalan mumu yanmaz
Mecnunun gözleri uykuya kanmaz
Bahçemde sensiz bir çiçek bile açmaz
Bir öyküm var adı sensiz olmaz
Hergün güneş, yüreğime sensiz doğmaz
Düşünceler kopuk,kelimeler firarda
Gözlerim artık karanlıklarda arar oldu
Islanmış çırılçıplak gerçeği
Kırgın yüreğimle
Daha çok kırıldım usulca kapılarda
Sevilmek için dilek tutmadım yarın denilen
Ayrılığın adı olupta hüzünleri koynunda taşıma
Yüreğinin dediğini yap ama umutla bağlan yarınlara
Hep sev en güzel güneşle uyan sabahlara
Gülümse en güzel günleri resmet umuda
Bugün kendin için bir masal yaz ve kahramanı sen oyna
Anlamlı bakardı hayat pınarı gözlerin
Sorgusuz sualsiz Tanrı Misafiri diye kabul ederdi beni
O an sanki hayat duracak gibi olurdu
Beni ben yapar beni kendine bağlardı o gözlerin
Hergün bakışlarının ardında bir sual vardı sanki
Bir avuç hüzünle bekliyorum
Toprağın hasret olduğu yağmur tanelerini
Artık yüreğimden siliyorum ulaşamadığım mutluluğu
Elma ağacına asılı duygularım birbir uçuşuyor
İçimde büyüttüm kendi uçurumlarımı
Cebimde taşıdığım bir avuç gözyaşım kaldı yarına
Ve hüznü koynumda taşıdım
Bana verilmiş eşsiz bir madalya gibi
Kaç ayrılık gördüm
Hep gökkuşaklarımmıydı aslında
Uzak düştüm hayatın renkli yollarına
Gözlerim masum bakamaz yarına
Mutluluk belki unuttuğum köşelerde
Kimi ararım artık sessiz kalmış dizelerde
Hayatın yüzü çok soğuk aldırış etmem zamana
Nefret edebilirsin kırılmış aynalardan
Veyahut cebinde kıymetli bir maden gibi taşırsın
Bazen avuçlarındadır,
Unutmak istediklerin
Lakin kafan gövdenin üzerindeyken
Hiçbirşeyi unutamazsın…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!