Çalıntıdır artık gülüşlerin farkındayım
Yüreğin üşüyen bir serçedir şimdi çünkü mevsim kış
Sevgilim aşkın kışı olur mu deme
Oluyor elbet, şimdilerde bir rakı bardağının ardındayım
Bahardan kaçıyor bakışların
Yapraklarını bir bir döküyorsun sararıyorsun
Yoksa müptelası mı oldum yalnızlığın
İnsan dolu şu koca şehirde
Bir benmiyim acı çeken
Ya da benden başka insan mı yok acının pençesinde
Her yer acı mı dolu
Uykusuz geçer gecem senli esintilerde
Utanır oldum üşümekten masum gözlerinde
Senin için türkü savurur lal olmuş dilim her seherde
Yüreğim sana dokunur esen her yelde
Gönlüm viran, saklı bir hüzün var sözlerinde
Benden gidişinin bu kaçıncı günü bilmiyorum
Senden sonra kaç kez onarıldığı bu yüreğim
Çok kez sevda uğruna kırlangıç oldum
Kaç kez bıçaklandım hiç birini hatırlamıyorum
Kasvetli günlerden sonra senden birçok acı kaldı bana
Her gün yaşadıklarımın tek tek hesabını yaptım
İzbelerimde yapamadıklarımı sakladım yarına
Melankolik ruhumu sattım bahara
Küstüm ama gözü yaşlı bakmadım sabaha
Ve derken sen girdin hayatıma
Zehra
Maviye boyamak tüm hayatı
Rengarenk masmavi
Umut bağlamak hayata
Maviye bağladığımız umut gibi
Tüm tonlarını kullanmak mavinin
Boyamak
Hangi dizeler yüreğimizdeki anne şefkatini anlatır
Annemizi bize yürekten hatırlatır
Yokuşlarda kim yükümüzü hafifletir
Sabah baş ucumuzda her gün kim sevgi dağıtır
Size yavrum diye içten kim seslenir
Ayrılığın paslı çivileri çizmeden yüreğimi
Sessizce git
Nemli duvarlarda kalmasın kokun
Unut sana ağıtlarımı
Ve senin için yıldız toplayışlarımı
Yüzüme bakmadan çıkar benden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!