Kalbim kadar dağınık duran masamı toparladım.
Bir yerden başlamanın hakkıdır bu.
Boş bir sayfa açıp, bir müziğe ayak uydururmuş gibi basıyorum tuşlara.
Bu aşktan Nur topu gibi bir tını doğuruyorum.
Nihayet sancılı günlerin sonunda biz de,
bu dünyaya bir parçamızı bırakıyoruz.
Onlara aşkın ne olduğunu öğreteceğiz,
sabrın her halini tattıracağız Sevgilim.
“Umut yok” deme. Kaldır başını göğe bak.
Sana söz çarçabuk geçecek bu hayat.
Evimizde uyanacağız.
Bizi bekleyen çocuklarımızla;
Hasret kaldığımız kokular gibi,
dinlemekten korktuğumuz şarkılar gibi,
söylemeye kimsenin cesaret edemediği sözcükler gibi...
uyanacağız;
Ellerim saçlarında şiir yazar gibi,
Ağzım aşksızlıktan kupkuru bir halde,
gözlerim yorgun, “nihayet” der gibi...
bizden hüznü gideren Allaha hamd olsun.
diyeceğiz sevgilim.
Merve Dinçarslan
Kayıt Tarihi : 27.12.2020 18:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!