Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
evett bugünün çocukları çok şanssız kalemleri uçurtma çizmiyor bayram denince akla tatil geliyor çember çevirmekmi oda ne ressamın çerçevesi boş kalmış ....
Usta yorgun, üzgün, mutsuz ve de umutsuz. Oysa o tuvale asacağı daha o kadar resim var ki; düşünmesi bile hüzün veriyor insana.Yine insan yaşamanın ihtiyacı ve tavrıyla söyleyelim:'Çıkmadık candan umut kesilmez...' Saygı ve tebriklerle... Enver Özçağlayan
Ben bunu şiir olarak okumadım usta..bir anektot mu desem hikayemi..ders alınası bir yazı . Ne diyeyim şimdi..alkışlıyorum. Nice paylaşımlara
Recep Uslu
İnsanlar yaşam maliyetlerini karşılayabilmek için,tadıyla tuzuyla bir hayat yaşamayı unuttu. Çocuklarsa ailelerinin hayaller yarışında kaybolup gitti.
Sosyal değişimin çok güzel bir özetiydi şiir.
Zaman çocukluğunu yaşayamayan nesillerin zamanıdır.
Maalesef artık çocuklarımızın ileriye ümit ile bakabileceğini düşünmüyorum.Ülkemi kan ve barut kokan çok acı günler bekliyor diye üzülüyor ve kahroluyorum.Gönülden kutlarım kaleminizde sağlık Mesut Özbek
çocuklar nasıl ounda karasızlık yaparlar saf ve duru duygularını gizlemezlerse ülke içinde oynanaoyunlarda o sav ve duru düşünce yokki usta ince ince hiçvedeb kaleme saygılar
ipi çiftinden atlardım çocukluğumda:))çift çevirmeydi o oyunun adı..bir ayak yere basarken,öteki ayak havaya kalkardı...bir nevi zıplama temriniydi bu..belki de yürümenin öteki şekli:))bu yürüme aslında pek de benzemiyordu yürümeye falan..çünkü yol yoktu:)))yerimizde sayıyorduk yani..işte o yıllardan beri yerinde sayar bu ülke,vallahi:))
neyse üstadım..beni o yıllara taşıdı bu yazınız,içendim..kutluyorum selam ve sevgi ile...
hocam her zamanki güzellikte bir şiir okudum kaleminizden ****10 saygımla
Şairi kalemiyle yüreği ile farklı kılan başarının en güzel şirsel anlatımını var eden yüreği saygın kalemi yürekten kutluyorum. Saygı ve sevgi ile +10 tam puan
Oyun oynanan Bir çember ve bir ip. Dolanıyor birbirine. Aşk oluyor. Havaya fırlatılıyor bir güvercin oluyor özgürlük ve barış oluyor. Sonra kurşunlanıyor vuruluyor yere düşüyor bir beyaz tüy şeklinde. Aşk ölüyor, özgürlük ve barış ölüyor. Onlar ölünce çocuklar ölüyor. Çocuklar ölünce oynanacak oyun kalmıyor. Şu müthiş hayal gücüne bakarmısınız.Manzara boşalıyor,yeryüzü ölüyor, insanlık ölüyor.
Bu hayal gücü kalem gücüyle birleşince işte bu çarpıcı eser çıkmış ortaya.
Ustayı kutluyorum. kaleminiz,yüreğiniz hiç susmasın sayın ÇEŞTEPE.
Bu şiir ile ilgili 103 tane yorum bulunmakta