/Bu şiir yazılırken, çocukların bildikleri oyunları bile oynayamadığı
o ülkenin manzarasına giren bir ressam şövalesini kurmuş, üstüne
boş tuvali yerleştirmiş, soranlara da yeni bir resim yapacağım demiş/
* * *
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ŞİİR: Oyuncaksız ülkenin resmi - Cevat Çeştepe
18.07.2013 19:00:00
İki dere vardı adı bende kalsın, ikisinin de kaynakları farklı farklı ama tam da büyüklerimizin dediği gibi su akar yatağını bulur ya işte öyle, biri dağın bir başında diğeri öbür başında, eğim aynı yöne ancak, ikisi de gece demez, gündüz demez akar, akar ve sonunda iki kol tek beden haline gelirler onca yolu kat edip.
Kuşlar, insanlar, ağaçlar yani tüm canlılar o dereden sulanır, o derede yıkanır, o dere besler her canlıyı. Hiç bitmez suyu öyle bereketli öyle bereketlidir ki, kilometrelerce uzaklıktaki denize kavuşur bir de denizi besler, ne şikâyet eder halinden, ne sızlanır kendisini kirletenlerden. Bir çok da değirmene uğrar giderken.
Buğdaylar öğütülür o derenin gücüyle, evler ekmeğe kavuşur, ne bayramı vardır ne seyranı, ama hiç dert etmez, bir de kayaların arasından geçmek olmasa, engel olmasa devasa ağaçlar iyi ya, kökleri sere serpe başları gökyüzünde, olsun der dere, kökleri bende ya, gerisi benim neme.
Sonra hayıtlar, kargılar, yarpuzlar, zakkumlar, bir oya gibi süslerler dereyi, sazlıklar yemyeşil taçlar takar dereye, asmalar salıncaklar kurar gölgeleri sularda, söğüt dallarını koynunda uyutur, gündüz güneşi avutur her damlasında, gece yıldızlar iner çınar dallarına. Ah o defne ağaçları yok mu, nasıl yayarlar mis kokularını boylu boyunca.
Sarmaşıklar arasından usulca boynunu uzatan Ağaçkakana birazcık kızsa da karaağaç, gövdesindeki karıncalar yüzünden olsa gerek, ses etmez, etmez de masal burada bitmez.
Gel zaman git zaman, ağaçlar yavaş yavaş kesilir, ya da ateşe verilip yakılır.
Dere zor durumdadır, kaynaklar kurumaya başlar, suları azaldıkça azalır, değil insanı bir tek kuşa yetecek kadar bile suyu kalmaz, ya o güzelim çiçekler ve her türünden böcek, kuraklıktan hepsi ya başka yerlere giderler ya da yok olurlar.
Sıra sende şiirin ressamı şövaleni şimdi al ve ormanları yakanların resmini yap ama önce o ormanların güzel olduğu zamandan başla, ya da dur…! Tam tersini yap, yanmış yıkılmış bir ormana önce ağaçlar dikilsin, sonra bol bol yağmur alsın ve büyüsün ağaçlar, toprak suya doyunca da dereler oluşsun, pırıl pırıl dereler. Kitaplar yazılmasın derelere boş ver onların dilinden herkes anlar.
Sayın ÇEŞTEPE; şiirinizle ne kadar örtüşür bilmem ama bana bunları yazdırdı..
Kutluyorum emeğinizi ve saygıyla.
Tekrar keyifle okudum. Kalemine sağlık.
Yaşam ve aşk hep o oyun parklarında gizli..Çocuk kahkahalarına yakışmayan tek ses bomba ve silah sesleri.. Bu harika şiir yeniden okumak çok güzeldi. Kutların içtenlikle. Saygılarımla
Kutluyorum efendim...Saygılar.
Şahanesiniz..coşkulu bir bayram gününün sonunda şiirinizi yeniden okumak çok güzeldi..çocukları,Einstein'ı ve sizi seviyorum..elleriniz yüreğiniz dert görmesin,sağlıcakla efendim...
bir kez daha kutlarım usta.. saygılar sunuyorum..
Tuval, öylesine dolu ki sevgiyle fırça boyayamamış...Ama kalem kağıtla muhteşem bir vals yapıyor dizelerinizde. Kutluyorum Üstadımı, saygılar.
özgün bir biçimde özgün şiirlerin usta kalem sahibi siz değerli dostum Cevat beyi tebrik ediyorum. hep birlikte ülke olarak daha güzel günlere,şair olarak da ilham dolu günlere hep birlikte yol almamızı yüce rabbimden diliyorum. selam ve sevgilerimle...
/Bu şiir yazılırken, çocukların bildikleri oyunları bile oynayamadığı
o ülkenin manzarasına giren bir ressam şövalesini kurmuş, üstüne
boş tuvali yerleştirmiş, soranlara da yeni bir resim yapacağım demiş/
/Şiir bitmiş. Ressam toparlanmış, şövalenin üstündeki fırçanın ucu bile
değmemiş boş tuvali o ülkenin manzarasının üstüne asmış. Bu nedir diye soranlara “çember çeviren oğlanlarla, ip atlayan kızların resmi” demiş/
Çok güçlü bir şiir okudum. Okurken düşüncelere daldım. Sıraya dizildi oyunlarda kaybettiğimiz çocuklar , sıraya dizildi masum düşler... Daha çizgiyliye ayağı değer değmez 'YANDIN ' diye oyundan atılan çocuklar. Oyun kurallarını kendine göre koyan sözde büyükler...hepsi sıraya dizildi. şair gibi ben de anladım ki çocuk oyunları çoktan bitmiş. Başlamış büyüklerin oyunları.. hep arkası yarın diyerek... Kutluyorum tam puanla sizi. Saygı ve selam ile.
Okumak, yazılanları değil, anlatılanı okumak ve sonra da , sadece yüreğinize sağlık demek çok yavan geliyor ama başka bir söz yok kelime haznem de....
Bu şiir ile ilgili 103 tane yorum bulunmakta