Küçük olmasına rağmen korkusuz
Gözlerinden belli bitkin uykusuz
Çalışmak zorunda yoksa aç susuz
Neredeyse boyu kadar sandığı
Parlatalım diye yükselen sesi
Bir anda döndürür geçen herkesi
Öyle cana yakın tatlı şivesi
Sanmayın o kadar çok gündeliği
Keman çalar gibi fırça atıyor
Boyasına biraz cila katıyor
Babam diyor hasta evde yatıyor
Kim saldı sokağa bu yumurcağı
Ellerinde siyah kırmızı boya
Aldırış etmiyor soğuk havaya
Git oyna diyesim var doya doya
Fırçasından başka yok oyuncağı.
Kayıt Tarihi : 21.6.2022 14:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Eroğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/06/21/oyuncak-87.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!