…/ O kadar Yalnızdım ki;
Odamdaki oyuncaklara sığındım..
Kimsesizliğimi onlarla yok etmeye çalışırken,
Onlarında birden kimsesiz olduğunu fark ettim..
Onlarda benim gibi; “Kimsesiz değilim artık” demek istiyordu..
Yalnızlığım arttıkça oyuncaklarım çoğaldı..
Hiç azalmadı!
Her gelen bir şey götürürken Benden;
Ben o giden şeylerin yerine,
Yeni bir Oyuncak ekledim..
Hem odama, Hem Hayatım’a…
Nevin Akbulut
OnBirEylülİkiBinOnBir
Gecenin bir yarısı..
Kayıt Tarihi : 12.9.2011 09:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık, kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (1)