küçük oyuncaklar saklanbaç oynarken
bir koşe başında kakain çekerken buldum kendimi
ne kadarda güvenirdim kendime
korkular sarmadan bir adım önce
ve
bir adım sonra uçmakla düşmek arasındaki farkı ayıramayacak kadar yorgun düşürdükten sonra bedenimi
terk edildikten sonra anladım yalnızlığın kıymetini
inançlarım yıkılırken beğenilme korkusuyla buyudum
kabul bulacakmı dıye yaptıklarım kabul görülmeyenlerden
boşa geçen bınlerce günün farkına varamadım
kendimi toplumdan dışlatım
ve tekrar geri kabul emeleri için yalvardım
yeni anlıyorum kızgınlığın kıymetini
küçük hayellerim vardı herkes gıbı
acınacak kadar basitti
buyuk işlere saban ettiler beynimi
kontrolden çıktım,toksitlerle doldurdular düşlerimi
Kayıt Tarihi : 29.7.2008 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!