Oyuncak oldu yürekler,
Zaman denen çocuğun ellerinde...
Değer miydi sanki bunca boş geçen vakte?
Neydi bizi böyle ardı sıra sorgusuz sualsiz sürükleyen?
Bilinen son değil miydi sanki,
Herkes gibi bizi de bekleyen.......
Kayıt Tarihi : 28.7.2008 15:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bize ölümü betonlaşma ve betonarme binalar unutturdu. Çünkü artık toprağı göremiyoruz....

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!