Oyuncak Şiiri - Gökhan Gürsu

Oyuncak

Yerdeyim,kırılmış bir oyuncaktan arda kalan birkaç parçadan biri,
Eğlendirmenin mutluluğuyla sevinmelimi?
İşim bitince bir köşeye atılmaktan yerinmelimi?
Nerdeyim şimdi?
Oyuncaklar cennetimi?
Avanaklar cehennemimi?

Çokta uzak olmayan bir anıda söylediğin seni seviyorumu,
Sarmalayıpta saklamalımı? gün gelene kadar
Kaldırıpta atmalımı? en büyük denizin en derin yerine.
Hatıralarla her gece koyun koyuna yatıp geçmişlemi mutlu kalmalı?
Yoksa bıçaklayıpta öldürmelimi? senden kalan ne varsa.

Yürürken o malum yolda arkamdan gelen ayak seslerinin sahibi sensen,
Dönüpte bakmalımı? hiç bir şey olmamış gibi davranıp onurumu orda boğazlamak pahasına,
Yürüyüpte gitmelimi? ömür boyu keşke demenin diyetini ödemeye razı olarak,
Bu bir çelişkimi?
Yoksa ben seni hala sevmemeyi öğrenemedimmi?

O şarkıda orda olmak tesadüfmü? tesadüfe zeminmi?
Dinleyipte her defasında acıyorsa içim,
Sensizliğin ağırlığı altında bu kadar küçük kalmaktan,
Kendime ne ceza vermeliyim?
Ömür boyu asla sevmeye tövbe etsem.
Seni yenebilirmiyim?

Yazdığım her şiirin herhangi bir mısrasından senden kalma bir şeyler varsa,
Nasıl başaracağım senin kökünü kazımayı?
Kabul etmelimi? bir oyuncaktan alınan haz olduğumu?
Anlamsızca tuttuğum gizli yasına ağıtlarmı yakmalı?
Yada kalemi kırıp şiirlerle vedalaşmalımı?

Yerde yatıyorum üstümde yıldızlarla süslü bir geceden battaniyemle,
Belli belirsiz bir meltemin ürpertisyle beraber,
Kalbimde en büyük korkumun kabartısı.
Kendime en korktuğum şeyi fısıldıyorum.
Seni hala çok seviyorum.
Oyuncakta olsam,
Seninle hayatı oynamak çok güzeldi.