Çocuğum hala ve belki hacıyatmazlar ceplerimde,
Sonra elma şekerleri ellerime bulaşmış,
Bir oyun bana İstanbul sanki
Koymuşlar seni en ulaşılmaz yerine
Emekleyip sana ulaşmak için
Dizlerim kanasın diye…
Radyoda sezen söylesin
Ki bende sende tutuklu kaldım inan
Saymazsan serseriliğimi
Ha bide sen içimde öylesine erirken
Sorma lütfen
Kaldır at bütün nedenleri sözlüğünden
Yollarına bakıp gözlerimden süzülecek her bir damlaya resmini armağan edeceğim gerçeği
Dururken masamda yoldaşı sanki beyaz rakımın,
Sen yine gideceksin
Ve o yolların her bir taşına kazımak adını çok mu bana…
Belki istediğim her şey edepsiz bir fahişenin para almadan gülümsemesi gibi çok anlamsız,
Ama ben her daim hazırım ruhumu sana satmaya,
Almasan bile en azından dön son bir kez bak
Sigaramın son nefesine yetişemeyebilir,çünkü gözlerindeki o ince tat
Kayıt Tarihi : 6.9.2007 05:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Çaka Reis Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/06/oyuncak-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!