Oyuncak Şiiri - Yusuf Yıldız 3

Oldum olası,ilgimi çeker
Altkatda oturanlar bilir
Kat,kat çıkar binalar
Evin,en köhne yerinde
Karanlıktır odalar
Günde en fazla bir saat
Bazı aylar uğramaz güneş
Bina içi bırakılan,
Gözden çıkarılnış boşluğa
Kimi yerlerde havalandırna
Kimi yerdede havuzlu kör nokta
Derler, adına
İlginçtir aslında
Kırk yıllık sakini,bakmaz
Belkide bilmez o boşluğu
Hep ıssızdır,
Kuş bile uçmaz,üstünden
Ürpertici gelir kimine
Hayat orda yok ya.
İçeride,diğer odalarda
Düğün olur,bayram olur
Kahkaha olur gülüşler
Yansır duvarlara.
Orada ise eski tarak,
Bazılarında renkleri soluk
Kırık soluk renkli mandallar
Yırtık çorabın teki ile
Paylaşır yalnızlığı.
Hiç unutmam,çocuktum
Sırf o mutlu olsun diye
Rica etmiştim alt kattaki,
Teyze'ye
Hala,gözlerim önünde.
Karanlık odanın camını açtım,
Usulca bırakmıştım,boşluğa
Yeni alınmışdı,oyuncak
Hep yeni kalmıştı,orda
Üzgündü,sanırım.
Oynamamış muhakkak.