Bu dünyaya geldim
İlk savaş yerim oyun parkı
İkinci savaş yerim okul bahçesi oldu.
Şimdi savaşıyorum hayat bahçesinde.
Ne mutlu bana çiçekleri kokluyorum...
Her renginden çiçeğin elvan çeşit...
Dayak yiyorum her türlüsünü karaktersizlerin elinden.
Bu hayat beni yoruyor biliyorum.
Bense hala savaşıyorum.
Ölene dek hayata karşı dik.
Seni seviyorum hayat.
Sürprizlerin beni umuda bağlıyor.
Hayat beni sevmeyenlere rağmen,
Yaşamaya azimle devam ediyor.
Kayıt Tarihi : 28.6.2016 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!