OYUN
Hayat bir oyun sahnesi,
Kendi oyunumdayım,
Baş rollerinde de ben,
Figüranlar da ben,
Yalnızları oynuyorum,
Ve yalnız ben seyrediyorum,
Yalnızlığıma için için yanıyor,
İçin için ağlıyorum,
Hiç kimse duymuyor,
Hiç kimse anlamıyor,
Anlatıyorum,
Çabalıyorum,
Frekanslar uymuyor,
Ya ben anlatamıyorum,
Ya onlar anlamaya yanaşmıyor,
Her şey duvar oluyor yüzüme,
Kimse mi yok diyecekseniz,
Hayır çokluk içinde yokluğu yaşıyorum,
Gözyaşlarım görünmese de
Ben içimi dağlıyorum................İNSANİ
Kayıt Tarihi : 3.12.2011 11:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!