Oyun Şiiri - Nihal Güngör

kurudallar yeşil
toz pembe gri bulutlar
havada çiçekler dolanır
neşeyle ayaklar dolaşır
güz ayma
kış uyanma
tunç balıklar telaşlı
açılıp kapanma sesi inciler saklar
yüzer yanından umursamaz
uzun saçlı kızlar
güneş ayı arar,çabalar
yıldızlar göz kırpar dünyaya.
çocuk bir taşı kovalar
çizgiye basmaz
sevinir....oynar
kuşanır yanlış doğrunun urbasına
bu oyunda herkes bir bir yanar.
güz aymadan
kış uyanmadan
yoklamada yoklar
sen de mum dik şeytanın avucuna
sırayla.....
sırayla....