Oysa ne güzel Şiiri - Tanju Çubukçu

oysa; ne güzel çocukları vardı,
hayallerimizi gömdüğümüz bu kentin...
bir dünya kavga ellerimizde,
göğün ateşlerini yutardık...
bir kaç gün daha ömrümüz olsa;
sanki dünyayı kurtaracaktık...
dağıldık, nasıl oldu hiç anlamadık.
toprağa savrulan taneler gibi saçıldık.
uç verdik hayata, harelendik...
güneşe de yağmura da merhaba dedik.
yapraklarımızı fırtınalarda taradık...
kimimiz sarardık, kimimiz solduk.
yaralarımızı yangınlarımızla sardık...
köklerimizden köklerimize,
sessizce habersizce su verdik...
şimdi; aramızda imkansız mesafeler.
yollarımız öyle uzak, öyle uzak ki;
el gibi, birbirimize yabancılaştık...