Oysa Kölelik Kalkmıştı Şiiri - Eminnur Acar

Kim şanslı bilemiyorum
Babaannem ata bindi, babamın arabası yoktu
Benim uçağım yok
Oğlum, kızım uçan araba istiyor
Torunlar sanal alemde, şoförsüz araç bekliyor
Doğan mı şanslı ölen mi bilemiyorum?

Batıp batıp çıkıyor dünya
İnsan çoğaldı, canlar tez
Yetişememek korkusuyla koşuyor insanlar
Kimse mutlu değil, kanaat az
Her şey sahte, insan bile
Doğan mı şanslı ölen mi bilemiyorum?

Burunlar havada, kimi ağaçkakan olmuş
Burun karakterdir okursun yüzü
Sanki fabrika üretimi, herkes benziyor birbirine
Yüzler botoks, dudakların biri yerde gökte biri
Hür olmazsa insan, beyin çalışmaz, yoktur papağandan farkı
Doğan mı şanslı, ölen mi bilemiyorum?

Hür değilse kişi,
Ne okuduğunu anlar? ne olur mucit
Bir tutam ot ile beslersin onu
Karnı doyarsa çıkmaz sesi
Akıllı aptalın sırtında, akıllının elinde kırbacı
Doğan mı şanslı, ölenler mi bilemiyorum?